اولین فرش ۱۲ متری ۷۰۰ شانه مسلمانان باقی مانده، قطعاتی است که در الفسطاط (قاهره قدیم) یافت شده است. قدیمی ترین آنها متعلق به قرن نهم (821 پس از میلاد) است، در حالی که بقیه مربوط به قرن های 13، 14 و 15 است.
این قطعات بر اساس شکل گره ها و طرح های تزیینی خود به دو نوع طبقه بندی می شدند. گروه اول شامل قطعاتی بود که گرهی شبیه به گره اسپانیایی متأخر داشت (گره شده روی یک تار) و با طرح هندسی مشابه فرش اسپانیایی (اندلس) قرن پانزدهم از آلکاراز تزئین شده بود.
بنابراین، اینها اولین نمونه اولیه طراحی بعدی اسپانیایی در نظر گرفته شدند. دسته دیگر از قطعات شامل نمایش های حیوانی تلطیف شده بود و از گونه شناسی آناتولی در قرون 14 و 15 در نظر گرفته شد، زمانی که طرح های تزئینی حیوانات مد بود.
شباهت فرش‌های اسپانیایی و آناتولی باعث شده است که برخی از مورخان تصور کنند که این فرش‌ها فقط از واردات فاطمی بوده است. با این حال، شهرتی که در قرن هفدهم توسط فرش‌های کایرنی به‌دست آمد، تنها می‌تواند به ظرافت‌های سنت فرش فوستات اشاره داشته باشد.
«این واقعیت که طرح‌های مشابه الهام‌بخش کار چوب‌های دوره‌ی میانی در مصر بوده است، و همچنین شایستگی شناخته شده بافندگان مصری در سایر رگه‌ها در زمان‌های اولیه، از وجود صنعت فرش محلی حمایت می‌کند، و این که اگر در زمان‌های اولیه وجود داشته باشد. همه، احتمالاً در اوایل قرن هشتم یا نهم تأسیس شده است.
در زمان سلجوقیان، فرش مسلمانان به درجه بالایی از مهارت فنی و کیفیت بالای طراحی رسید. سلجوقیان که از ریشه آناتولی می‌آیند، استعداد و سنت فرش‌سازی و سایر هنرها را با گسترش سلطنت خود به ایران و بغداد تا قرن یازدهم به ارمغان آوردند.
اتینگهاوزن و بسیاری دیگر، سلجوقیان را مبتکر واقعی فرش مسلمانان می دانستند. مطالعه دو نمونه از این دوره که در موزه‌های هنر ترک اسلامی استانبول و قونیه یافت شد، ویژگی‌های هنر فرش سلجوقی را آشکار کرد.
فرش‌های موزه استانبول متعلق به مسجد علاءالدین قونیه است که قدمت آن به قرن سیزدهم میلادی برمی‌گردد که این مسجد برای اولین بار ساخته شد و قونیه پایتخت سلجوقیان روم (1081-1302) بود.
فرش‌های موزه قونیه، با این حال، در اصل برای مسجد اشرف اوغلو (Eşrefoğlu Camii) در بی‌شهیر ساخته شده‌اند که در سال 1298 ساخته شده است. فرش‌ها دارای طرح‌های هندسی زیبایی از ستاره‌هایی بودند که با یک نوار خوشنویسی قاب شده بودند.
